به
گزارش سه نسل، سال 1384 برای نخستینبار «تورهای تشویق و تماشا» با هدف
توسعهی گردشگری ورزشی در کشور تشکیل شد. در واقع، آن زمان یک آژانس
گردشگری دولتی با این نگاه که رخدادهای ورزشی بهترین انگیزه برای ورود
علاقهمندان تیمهای ورزشی و گردشگران به کشور هستند و لازم است برنامهی
سفر همراههای تیمهای ورزشی ساماندهی شود، به این کار دست زد، هر چند این
برنامه خیلی پیگیری نشد.
یک سال بعد هم اکبر غمخوار بهعنوان رییس
انجمن صنفی دفاتر سفر و گردشگری تهران ـ که دستی در ورزش داشت ـ «گروه
تورهای ورزشی» ایران را به بهانهی جام جهانی 2006 راهاندازی کرد و در
قراردادی مشترک میان سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، کمیتهی ملی المپیک،
فدراسیون فوتبال و گروه تورهای ورزشی، حق انحصاری اعزام تماشاگران به جام
جهانی را گرفت. البته این جریان خیلی هم بیحاشیه و بدون انتقاد از سوی
دیگر فعالان گردشگری نبود.
سال 1387 هم آژانس گردشگری دیگری به
مذاکره با کمیتهی ملی المپیک برای گرفتن حق انحصاری بلیتهای المپیک 2008
پکن وارد شد و برای گرفتن این حق، 65 میلیون تومان به این کمیته داد و دست
آخر هم 3800 بلیت نصیبش شد که به گفتهی محمدصادق نجومیان ـ نمایندهی
انحصاری برگزاری تور المپیک چین در ایران ـ 1250 بلیت از 3800 بلیت بدون
استفاده بود، چون به مسابقهی فوتبال بانوان و دیگر بازیهای نامربوط که
اصلا تماشاچی نداشت، اختصاص داشت.
سازمان میراث فرهنگی و گردشگری
نیز در همان سال، کمیتهی گردشگری ورزشی را راهاندازی کرد که قرار بود با
توجه به تفاهمنامههایی که با فدراسیونهای مختلف امضا میکند، از این
حرکتها حمایت کند؛ ولی در کارنامهی کاری این کمیته نیز حرکت خاصی دیده
نمیشود و همواره جزو ساکتترین کمیتههای گردشگری تخصصی این سازمان بوده
است.
حالا چهار سال از آخرین حرکتهایی که در حوزهی گردشگری ورزشی
کشور رخ داد، میگذرد و دو روز دیگر، شاهد آغاز یک رویداد بزرگ، یعنی
المپیک 2012 در انگلیس خواهیم بود. بیشتر کشورهای شرکتکننده تلاش کردهاند
از این بهانه برای معرفی کشور خود استفاده و کارناوالهای شادی را در
انگلیس برگزار کنند تا توجه آنهایی را که آمدهاند شاهد بازیهای المپیک
باشند، به جاذبهها و ظرفیتهای کشورشان جلب کنند.
با وجود آنکه
مسؤولان سازمان میراث فرهنگی و گردشگری همواره میگویند باید از تمام
فرصتها برای معرفی ایران استفاده کرد و فعالان بخش خصوصی گردشگری مدام
تأکید میکنند باید در تمام رویدادها حضور داشت و از این فرصتها برای
معرفی ایران بهره برد، ولی باز هم جای ایران در این رویداد ورزشی جهانی
خالی است.
منوچهر جهانیان بهعنوان متولی گردشگری کشور
دربارهی اقداماتی که برای راهاندازی تورهای تشویق و تماشا و همچنین
استفاده از این فرصت برای معرفی ایران انجام داده است به خبرنگار ایسنا
گفت: ما با آقای علیآبادی مکاتبه کرده بودیم که گفتند، سهمیه برای بلیت
نداریم. دربارهی تبلیغ جاذبهها و معرفی ایران نیز گفتند که خودمان
جاذبهها را معرفی میکنیم.
معاون گردشگری سازمان میراث فرهنگی و
گردشگری در عین حال اظهار کرد: فعالیتهای جانبی المپیک را از طریق انجمن
گردشگری ورزشی پیگیری میکنیم.
انجمن گردشگری ورزشی از سال 1384 زیر
نظر فدراسیون ورزشهای همگانی فعالیت خود را آغاز کرد که به اذعان رییس
این فدراسیون، این انجمن در گردشگری ورزشی کاری را از پیش نبرده است، برای
همین مدیر آن را بهمنماه سال گذشته تغییر دادند.
رضا خوشسرور ـ رییس انجمن گردشگری ورشی ـ
دربارهی هماهنگیهایی که معاون گردشگری کشور با این انجمن برای پیگیری
فعالیتهای جانبی المپیک داشته است، به خبرنگار ایسنا گفت: تمام فعالیتهای
مربوط به گردشگری ورزشی که از طریق این انجمن باید انجام شود، در جلسهای
با آقای جهانیان در حد یک صحبت که روی کاغذ هم نیامد، مطرح شد.
وی
ادامه داد: قرار بود همهی این توافقها بهصورت تفاهمنامه درآید که تا
کنون این اتفاق نیفتاده است. ما منتظریم معاونت گردشگری مفاد این قرارداد
را مشخص کند.
او دربارهی فعالیتهایی که این انجمن انجام میدهد
نیز بیان کرد: ما در حوزهی وزارت ورزش، کارهایی را شروع کردهایم،
دورههای آموزشی مدیران و راهنمایان تور و همچنین اردوهایی را برگزار
میکنیم؛ ولی به برقراری تعامل با معاونت گردشگری تمایل داریم که هنوز به
سطح رضایتبخش نرسیده است و این روند طول میکشد.
خوشسرور همچنین
اظهار کرد: با وجود تأکیدهای رییس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری برای ورود
5 / 7 میلیون گردشگر و با توجه به نامهنگاریهای مکرری که از زمان
پذیرفتن این مسؤولیت در انجمن گردشگری ورزشی، با این سازمان داشتم و
قولهای شفاهی که داده شده است، ما همچنان منتظر تفاهمنامهای هستیم که
باید با این معاونت امضا شود تا قولهای دادهشده به فعلیت درآیند.
اکبر غمخوار ـ عضو انجمن دفاتر خدمات سفر و گردشگری تهران ـ
که زمانی گروه تورهای ورزشی را راهاندازی کرده بود، دربارهی حرکتها و
اقدامات این گروه در المپیک 2012 به خبرنگار ایسنا گفت: این گروه هنوز هم
فعال است؛ ولی عملا کار اجرایی نمیکند، چون در همه جای دنیا از این
گروهها حمایت میشود؛ ولی اینجا از حمایت خبری نیست.
ضمن آنکه او
به برخی آژانسها که تورهای المپیک را برگزار میکنند، اشارهای کرد و
افزود: آژانسهایی هستند که برای المپیک امسال تور گذاشتهاند؛ ولی قیمتها
آنقدر زیاد است که خیلیها برای راهاندازی تور یا حتا خریدن آن، تمایل
نشان ندادند.
وی بیان کرد: هرینهی یک تور 10 روزهی انگلیس در
روزهای برگزاری المپیک با توجه به نرخ هتلهای این کشور، حدود 20 میلیون
تومان است و این بهجز هزینهی تهیهی بلیت بازیهاست.
غمخوار
همچنین گفت: انگلیس در ایران سفارتخانه ندارد و آژانسهایی که این تور را
برگزار میکنند، باید از کشور دیگری برای گرفتن روادید اقدام کنند که این
مسأله نیز در افزایش هزینههای سفر المپیک تأثیر زیادی گذاشته است.
در
هر صورت، صرف نظر از اعزام نشدن گروههای تماشاچی و تشویقکننده که همواره
برای ورزشکاران نشانهی حمایت و روحیهبخشی هستند، ما یکبار دیگر فرصت
معرفی ایران را در رویدادی ورزشی که نمایندگانی از 200 کشور در آن حضور
دارند، بهخاطر ناهماهنگیهایی که در قبال صنعت فرابخش گردشگری وجود دارد،
از دست دادهایم، آن هم زمانی که میتوانستیم در کشور انگلیس، در حالی که
نبض تبلیغات منفی علیه ایران تندتر شده است و نام ایران در کنار جنگ و
تحریم آورده میشود، چهرهی متفاوتی را بهنمایش بگذاریم، شاید این حرکت
روحیهی مضاعفی را هم برای ورزشکاران ایرانی ایجاد میکرد.
گزارش از سمیه حسنلو، ایسنا