ماموران
پلیس آگاهی شهرستان داراب استان فارس روز 12 فروردین سال 87 از طریق
مسوولان بیمارستانی در جریان مرگ مشکوک مردی بهنام «آرش» قرار گرفتند و
وقتی به آنجا رفتند پیکر جوان 31 سالهای را مشاهده کردند که آثار متعدد
جراحت و کبودی روی صورت، شکم و کمرش مشهود بود. برادر آرش که در بیمارستان
حضور داشت به کارآگاهان گفت: «نمیدانم چه کسانی برادرم را کشتند. من او را
جلوی در خانهمان پیدا کردم.
او به شدت بدحال
بود و به سختی نفس میکشید. برای همین به سرعت وی را به بیمارستان رساندم
اما تلاش پزشکان هیچ فایدهای نداشت و او فوت شد.» کارآگاهان که احتمال
میدادند این قتل با انگیزه کینهجویی به وقوع پیوسته باشد، به تحقیق
درباره زندگی خصوصی آرش پرداختند و پی بردند او با همسر خود به شدت دچار
اختلاف بود.
پیگیری همین سرنخ پلیس را به
برادران همسر مقتول ظنین کرد و سبب شد هر سه نفر بازداشت شوند. سه متهم در
بازجوییهای مقدماتی ابراز بیاطلاعی کردند اما وقتی تحقیق از آنها ادامه
یافت، شکنجه شوهرخواهرشان را گردن گرفتند و گفتند به هیچ عنوان قصد نداشتند
او را بکشند و فقط میخواستند وی را تنبیه کنند تا رفتارهایش را اصلاح
کند.
در نهایت با تکمیل تحقیقات مقدماتی، پرونده
در اختیار قضات دادگاه کیفری استان فارس قرار گرفت و در جلسه رسیدگی به این
جنایت نماینده دادستان یکی از سه برادر را بهنام علی بهعنوان متهم ردیف
اول معرفی کرد و دو مرد دیگر را همدستان او خواند. اولیایدم مقتول نیز
خواستار قصاص قاتل شدند، سپس علی به دفاع از خودش پرداخت. او گفت: «آرش به
موادمخدر اعتیاد داشت و خواهرم را خیلی اذیت میکرد.
او
سرکار هم نمیرفت و منبع درآمدی نداشت. او و خواهرم همیشه با هم دعوا
داشتند و صحبت و نصیحت هم بیفایده بود. روز حادثه ما به خانه خواهرم
رفتیم، آرش را سوار موتور کردیم و به خارج از شهر بردیم و او را به باد کتک
گرفتیم تا بلکه ادب شود بعد هم او را جلوی در خانه برادرش رها کردیم.» دو
متهم دیگر نیز ماجرا را توضیح دادند و هیات قضات بعد از شور علی را به قصاص
و هر یک از دو برادر او را به اتهام آدمربایی به 15سال زندان محکوم کردند
که این حکم بعد از بررسی توسط قضات دیوانعالی کشور به تایید رسید.
شرق