, در همين زمينه، پژوهشهاي زيادي با نتايج گوناگون در جوامع، انجام شده است.
پژوهشگران
دانشگاه «رادفورد» آمريكا نيز اخيرا دست به تحقيقي در اين باره زدهاند و
تأثير مشاغل بر افزايش نرخ طلاق زوجين را در اين كشور مورد بررسي قرار
دادهاند.
طبق يافتههاي تحقيق محققان در آمريكا،
مستخدمان، پرستاران، هنرمندان و مجريان در صدر فهرست مشاغلي قرار دارند كه
احتمال طلاق در ميان آنها بالاترست و كمترين ميزان طلاق نيز در بين فعالان
مذهبي، پزشكان، متخصصان چشمپزشكي و مهندسان ديده ميشود.
دوام ازدواج در گرو تحصيلات مناسب
براساس
مطالعات صورت گرفته، مشاغلي كه داراي نيروي كار تحصيلكردهتري هستند، از
نرخ پايينتر طلاق برخوردارند و در اين بين ميزان درآمد مرتبط با شغل نيز
نقش مهمي ايفا ميكند.
پروفسور «مايكل آموت»
سرپرست تيم تحقيقاتي دانشگاه رادفورد تأكيد ميكند: لزوما خود شغل به
تنهايي نميتواند در پيشگيري از طلاق موثر باشد و ويژگي مورد نياز اين
مشاغل و سطح درآمدي آن نقش بسزايي در كاهش يا افزايش احتمال بروز طلاق
دارد.
حس نوعدوستي، عامل درك بهتر اعضاي خانواده
مشاغلي
كه در ارتباط مداوم با مردم هستند و به نوعي حس همدردي و همراهي نياز
دارند، باعث تحكيم روابط خانوادگي و درك بهتر زوجين ميشوند.
افرادي
مانند مربيان، اعضاي گروههاي بشردوستان، پرسنل پزشكي و كشيشان و مبلغان
مذهبي بدليل استفاده درست از قدرت كلام و مهارت در شنيدن، ميتوانند در
بهبود روابط اجتماعي و درك متقابل افراد، هم در جامعه و هم در بين اعضاي
خانواده نقش موثري ايفا كنند.
نتايج اين مطالعه در مجله Police and Criminal Psychology منتشر شده است.
ایسنا