مصافحه دوستی آور، کدورت زدا و محبت آفرین است. ما علاقه خود و صمیمیت را با دست دادن ابراز می کنیم. برعکس، اگر با کسی کدورت و دشمنی داشته باشیم از دست دادن با او پرهیز می کنیم. به همین خاطر، این دستور مقدس و پربرکت اسلامی در تحکیم رابطه های دوستی و اخوت ثمر بخش است.
امام
باقر(علیه السّلام) فرمود: هر دو نفر مؤمنی که با هم دست بدهند، دست خدا
میان دست آنان است و دست محبت الهی بیشتر با کسی است که طرف مقابل را بیشتر
دوست بدارد.
و نیز امام صادق(علیه السّلام)
فرمود: هنگامی که دو برادر دینی به هم می رسند و با هم دست می دهند، خداوند
با نظر رحمت به آنان می نگرد و گناهانشان، آن سان که برگ درختان می ریزد،
فرو می ریزد، تا آنکه آن دو از هم جدا شوند.
منبع: اخلاق معاشرت، ص ۳۴و۳۵.