شگفتی های آسمان دنیا!

از دیرباز تاکنون هم افراد بزرگی در دنیا زندگی می کردند که تمام وقتشان را صرف تحقیقاتی وسیع در زمینه نجوم و رصد ستاره ها صرف کرده اند.اما امروز با تکنولوژی های جدید و کارآمدی که در دسترس بشر قرار گرفته، امر رصد ستاره ها و دریافت اطلاعات از آنها بسیار آسان تر از گذشته شده است.

در این پست تصمیم داریم تا برخی اخبار جدید نجومی و همچنین برخی رصدهای متفاوت از آسمان دنیا را به اطلاعتان برسانیم:

ستاره شناسان پرتره جديد و گسترده اي از عميقترين نگاه بشر به عالم تهيه کردند و آنرا XDF نام نهادند .اين عکس ترکيبي از عکسهاي گرفته شده توسط هابل در 10سال اخير است.

دراين تصوير هم کهکشانهاي نزديک و هم کهکشانهاي دور ديده مي شوند هابل توانست در محدوده اي از ديد خود يعني قسمت کوچکي از جنوب آسمان 5500 کهکشان را جاي دهد.

کهکشانهاي مارپيچي  بزرگ مثل کهکشان راه شيري و کهکشان آندرومدا در همسايگي ما در اين تصوير بزرگ به نظر مي رسند کهکشانهاي قرمز و تيره  محل شکلگيري ستارگان جديدند . وآن دسته که کوچک و کمرنگ و دورند امروزه کهکشانهاي بزرگي هستند .

در اين تصوير بارز تاريخچه کهکشانها را از بدو پيدايش تا کهکشانهاي بزرگ امروزي مثل راه شيري خودمان ميبينيد .تعداد عکسها 2000عدد بودند هابل در مجموع 50روز و 2ميليون ثانيه براي گرفتن اين عکسها در 10 سال اخير وقت گذاشت .

با دوربين اوليه دوربين پيشرفته و دوربين مجهز به اشعه فرو سرخ خود توانست تصاويري حتي از دورترين کهکشانها ارائه دهد که تا امروز نديده بوديم 13.7ميليارد سال از عمر عالم گذشته ودر اين تصوير هابل کهکشانهاي 13.2 ميليارد ساله ديده مي شود البته بيشتر کهکشانهاي تصوير XDFوقتيکه کوچک ، جوان و در حال رشد بودند مي باشند وحتي اغلب در حال برخوردند که امروزه به هم برخورد کرده اند ولي تصوير گذشته آنان به چشم ما مي رسد .

ابتداي کيهان زمان تولد کهکشانهايي بود که ستارگان آبي درخشاني حتي درخشانتر از خورشيد ما داشتند و نور آنها پس از گذشت مدتهاي مديد حال به زمين رسيده پس اغراق نکرده ايم اگر بگوييم XDF تونل زمان به گذشته هاي بسيار دور است .

قبل از هابل ستاره شناسان تنها کهکشانهايي را رصد مي کردند که 7ميليارد سال دورتر بودند يعني نيمي از عالم را . رصدهاي زميني قادر نبودند به کهکشانهاي ابتداي عالم دست يابند اما هابل توانست به اين مهم دست يابد و ما بتوانيم شاهد اسلايد شوهاي تغييرات جهان از بدو تولد تاکنون باشيم.

برخورد پنهان خوشه ستاره ای جدیدی به وجود آورد!

ستاره شناسان تصور مي کردند که فقط يک خوشه ستاره اي عظيم به روشني در ناحيه شکلگيري سحابي رتيل مي درخشد . اما با استفاده از داده هاي تلسکوپ فضايي هابل مشخص شد که دو خوشه مختلفند که در حال برخوردند .

تيمي از ستاره شناسان به سرپرستي النا سابي از انستيتو علوم فضايي دريافتند که ستاره هاي مختلف در يک ناحيه با سنهاي متفاوت موجودند (حداقل يک ميليون سال تفاوت سني دارند ) علاوه بر تفاوتهاي سني دو ناحيه مجزا هم مشهود بود که در منطقه اي با خوشه ديگر ترکيب شده اند .

سابي گفت :"ستاره ها در خوشه ها شکل مي گيرند اما ستارگان جوان بسياري در خارج از قسمت اصلي وجود دارند که در محل شکلگيري آنها تشکيل شده اند . شايد به علت تراکم بالايي که دارند از ناحيه مزبور خارج شده باشند ." سابي و تيمش در جستجوي علت خروج اين ستارگان بودند ستارگاني که به سرعت پس از بوجود آمدن به بيرون ازمحل شکلگيريشان شوت شده اند .

محققان در طي اين تحقيق متوجه چيز غير معمولي در حاشيه هاي خوشه شدند مطابق انتظار خوشه کروي نبود و در واقع شبيه دو کهکشاني بود که به هم برخورد کرده باشند و به علت کشش گرانشي شکلشان تغيير کرده است .

 برخي مدلها پيشگويي مي کرد که ابرهاي عظيم گازي خارج خوشه هاي کهکشاني ممکن است که تکه هاي کوچکي را بر جاي بگذارند زمانيکه اين تکه هاي کوچک ستارگان را به جلو پرتاب مي کنند ممکن است آنها به هم برخورد نمايند و سيستم بزرگتري ايجاد کنند .

تاثيرات متقابل در طي فرايند اضمحلال هسته کاملا معموليست و ستارگان پرجرمتر در طي اين تاثيرات به مرکز خوشه فرو مي روند و کم جرم ترها تحت تاثيربرخوردهاي ديناميکي اند وقتي ستارگان پرجرم به هسته رسيدند براثر برخورد يکديگر را به بيرون پرت مي کنند .

خوشه بزرگ R136 در مرکز به حد کافي براي تجربه کردن برخورد هسته اي جوان است بنابراين از آنجا که در سيستم هاي کوچک اضمحلال هسته و برخورد سريعتر است شمار زيادي از ستارگان گريزنده يافت شده اند و توضيح بهتر اينکه در واقع يک خوشه کوچک به R136برخورد کرده است .

کشف جدید کپلر ناسا به دور یک جفت ستاره

اين سيستم به سيستم سياره اي دوتايي معروف است 4900سال نوري از زمين فاصله دارد و در صورت فلکي دجاجه واقع است .

کمتر از يک سال بعد از اعلام اولين سياره سيستم دو ستاره اي کپلرb 16 اين کشف اثبات مي کند که بيش از يک سياره مي تواند در حوزه  يک ستاره دوتايي تشکيل شده و باقي بماند اين کشف مي تواند نشانگر تنوع سيستمهاي ستاره اي در کهکشان ما باشد.

ستاره شناسان دو سياره را در سيستم کپلر 47 يافتند که دور يک ستاره دوتايي مي گردد ، يکي از اين ستاره ها به اندازه خورشيد است و 84درصد تابندگي خورشيد را داراست ستاره دوم کوچک است يعني يک سوم اندازه خورشيد ولي با درخشش کمتر از يک درصد تابندگي خورشيد .

جرمي اروز پروفسور نجوم دانشگاه سن ديه گو مي گويد : "برخلاف سياره اي که دور يک ستاره مي گردد در سيستم هاي دوتايي دوره هاي گردش متفاوتند گاه کوتاه و گاه بلندند اين فواصل خود مويد اين مساله است که سيستم دوتايي است ."

سياره داخلي کپلر c47هر 303روز يکبار به دور ستاره هاي ميزبانش مي گردد بنابراين در ناحيه قابل سکونت (ناحيه اي در سيستم سياره اي که آب مايع مي تواند در سطح سياره وجود داشته باشد) قرار دارد . کپلر c47 يک سياره غول گازي و کمي بزرگتر از نپتون است و احتمالا جوي از ابرهاي بخار آب درخشان و ضخيم دارد .

ويليام بروکي محقق ناسا مي گويد : "برخلاف خورشيد ما بسياري از ستارگان جز سيستم ستارگان چند تايي هستند که دو يا چند ستاره دور هم مي گردند . اين سوال هميشه وجود داشته آيا اين ستارگان سياره يا سيستم سياره اي دارند ؟ کشف جديد کپلر ثابت کرد که بله . در تحقيقات ما براي يافتن سياره هاي قابل سکونت واحتمال وجود حيات شانسهاي بيشتري پيدا شده ."

البته يافتن اين سيارات دشوار است مثلا در همين مورد نور 150000ستاره مورد بررسي واقع شد و از اطلاعات کپلر و تلسکوپ مک دونالد دانشگاه تگزاس در آستين استفاده شد .

 

ين تصوير خيره کننده که بوسيله تلسکوپ فضايي هابل ناسا گرفته شده مرکز خوشه کروي M4 را نشان مي دهد.

 در اينجا جمع کثيري از کره هاي درخشان را درون يک خوشه کروي مي بينيد که هرکدام از آنان همچون کوره هسته اي بسيار بزرگي به نظر مي رسند . M4به ما نسبتا نزديک است و در فاصله 7200سال نوري از ما قرار دارد و همين مسئله باعث شده در زمره اولين جرمها براي مطالعه قرار گيرد شامل دهها هزار ستاره است و منزلگاه تعداد زيادي کوتوله سفيد .

لايه هاي خارجي ستارگان در حال مرگ با هسته هاي قديمي به بيرون و به سمت فضا کشيده شده .

در جولاي 2003هابل سياره PSR B1620-26b را که 2.5برابر مشتري بود در اين خوشه کشف کرد .سنش حدود 13 ميليارد سال بود و 3برابر مسن تر از منظومه شمسي و نکته عجيبش اينکه دور يک ستاره دوتايي (کوتوله سفيد و يک پالسار) مي گرديد .

منجمان آماتوري که دوست دارند در آسمان شب مسيه M4 را رديابي کنند با استفاده از دوربين دوچشمي و يا يک تلسکوپ کوچک مي توانند در نزديکي ستاره سرخ رنگ  قلب العقرب واقع در صورت فلکي عقرب به جستجو بپردازند .

 M4يک خوشه کروي درخشان است البته تصوير شما به وضوح تصوير هابل و با جزئيات نخواهد بود و M4از منظر شما مثل يک توپ کرکي نوراني خواهد بود.