مجله خبری زن فارس - 11

هر چقدر هم که از شروع زندگی مشترک شما و همسرتان زمان گذشته باشد، بازهم شما همیشه شروع کننده سکس هستید. هرچند مردها از پیش قدم شدن برای سکس هیچ ابایی ندارند ولی همه آنها دوست دارند که گاهی هم زن اولین قدم را برای شروع بردارد.
در حقیقت مردها هیچوقت نمیفهمند که چرا بعضی از زنها هرگز به هنگام احساس تحریک جنسی و شهوت، از آنها تقاضای سکس نمیکنند؟
برای خودداری زنها در ابراز تمایل و اقدام برای شروع سکس دلایل متعددی وجود دارد که در اینجا شایعترین آنها را مورد بررسی قرار میدهیم. شما با بکار گیری چند نکته ساده میتوانید بر این اشتباه زن فایق آمده و او را وادار سازید که حداقل در نیمی از موارد برای انجام سکس با شما پیش قدم شود.

1- اغلب زنها احساس میکنند که اجباری برای شروع سکس ندارند. آنها میدانند که مرد هر وقت که بخواهد تقاضای خود را برای سکس مطرح میکند و آنها خواسته مرد را برآورده خواهند کرد. وقتی که همیشه شما درخواست کننده سکس باشید، دیگر زن اجباری برای خودش در اینکار نخواهد دید و احساس میکند که هرگز مجبور به شروع سکس نخواهد بود. 
برای حل این مشکل شما باید گاهی خویشتن دار باشید تا ارزش شما مشخص شود! اگر شما قبلا" در هفته چند بار سکس داشته اید حالا زن در همین فاصله زمانی منتظر شماست. در طول هفته او را با بوسه های شهوانی و ماساژ تحریک کنید و هنگامیکه احساس کردید که خوب تحریک شده است، زیرکانه خود را کنار بکشید و بکار دیگری غیر از سکس مشغول شوید. اگر یک هفته به اینکار ادامه دهید مطمئن باشید آنقدر او را تحریک کرده اید که مطمئنا" دیگر شب جمعه، شما را راحت نخواهدگذاشت!! 

2- در برخی از جوامع عقب افتاده این تصور وجود دارد که فقط زنهای هرزه و بدکاره شروع کننده سکس هستند. لذا درخواست سکس از جانب زن یک پدیده زشت محسوب شده و همه از آن رویگردانند. در چنین شرایط فرهنگی، زن میپندارد که در صورت پیش قدم شدن برای شروع سکس، از جانب مرد متهم به هرزگی و فساد شده و ممکنست از سوی او رانده شود.
شما باید ریشه چنین تفکری را در ذهن او بخشکانید. فقط کافی است یکروز برای او توضیح دهید که چگونه و با انجام چه کارهایی توسط وی، تحریک میشوید و به او بگویید چون شما زن و شوهر هستید شروع سکس توسط او به هیچ وجه عیبی نداشته و شما را خیلی خوشحال میکند. منتظر برداشتن اولین قدم از سوی همسرتان باشید و او را بخوبی در مورد رفتاری که انجام میدهد راهنمایی کنید. وقتی او نشانه های لذت را در وجود شما ببیند و مورد تشویق قرار گیرد، کلیه افکار پوسیده قبلی را بدست فراموشی خواهد سپرد.

3- بعضی از زنها بخاطر ترس از طرد شدن ازسوی مرد، هرگز برای شروع سکس پیش قدم نمیشوند. آنها همیشه از بابت واکنش منفی از سوی مرد نگرانند و میترسند عملی را انجام دهند که مورد پسند و رضایت مرد نباشد.
برای غلبه بر چنین احساسی باید او را مرتب مورد تشویق قرار دهید. مثلا" اگر زن دست خود را روی ران شما گذاشت، دستش را همانجا بگیرید یا اگر شما را بوسید، شما هم با بوسه های آتشین پاسخ او را بدهید و همین طور او را مرحله به مرحله جلو ببرید.
به این ترتیب با واکنش مناسب به تحریکات او میتوانید اعتماد به نفس زن را بالا برده و ترس او را از بین ببرید. بعد از مدتی زن میتواند براحتی خودش سکس را شروع کند. برای کمک بیشتر به او بهتر است برایش توضیح دهید که از انجام چه کارهایی در سکس لذت بیشتری میبرید. او با کمال میل آنها را برای شما انجام خواهد داد. بیاد داشته باشید که هرگونه عکس العمل ناخوشایندی از جانب شما ممکن است تاثیر منفی و غیرقابل جبرانی در ذهن او بجا بگذارد.

4- گاهی ممکن است زن سرحال نبوده و دل و دماغ برای سکس نداشته باشد. کاهش میل جنسی در زن یا عدم جذابیت مرد برای او، همه میتوانند باعث شوند تا زن به بهانه های گوناگون مثل سردرد یا احساس کسالت از انجام عمل جنسی سرباز زند.
بی میلی جنسی در زن مشکلترین و سخت ترین موضوعی است که شما با آن مواجه میشوید. ابتدا باید مشخص کنید که علت بی علاقگی زن به سکس چیست، سپس درصدد رفع علت آن برآیید. اگر به مرور زمان و بتدریج علاقه او نسبت به شما کم شده باشد، باید علت آنرا دقیقا" بررسی نموده و موقعیت خود را تثبیت کنید. اگر سکس برای شما عادی شده،سعی کنید تا روش سکس خود را عوض کنید و جذابیت بیشتری به آن بدهید. بزودی خواهید دید که تمایل همسرتان برای سکس با شما بالا خواهد گرفت.
درصورتیکه شما جذابیت سابق خود را برای او از دست داده و برایش عادی شده اید، باید مجددا" به حال و هوای گذشته برگردید و مجددا" صفات جذاب و مورد علاقه او و خواسته هایش را در خود زنده کنید.به این ترتیب خیلی زود آتش عشق و علاقه او نسبت به شما دوباره شعله ور خواهد شد.

با کمی صبر و پشتکار و بکار گیری نکات بالا شما میتوانید حتی خجالتی ترین زنها را هم وادار کنید تا در برخورد باشما برای شروع سکس پیش قدم باشند.

پاره شدن پرده بکارت ، در حقیقت نمود خارجی جریانی بسیار پیچیده است که باید آن را آغاز "زنانگی" و پایان "دوشیزگی" شمرد.
تازه عروس بنا به طبیعت ، از نخستین اکراه و هراس دارد و علت آن معمولا درد جسمانی نیست که اگر همراه با آرامش و خودداری و صبوری مرد باشد خیلی جزئی است. غالبا خود دختر هم نمی داند علت این هراس و اکراه در کجاست ؟ در واقع تازه عروس در این مرحله دچار نوعی " شرم " نیز هست . همه این علت ها را باید در جای دیگری جستجو کرد.
در حقیقت چون زن در این مرحله که وارد حیات زناشویی می گردد دگرگونی مهمی در برابر خود می بیند و به زندگی آینده و مسوولیت ها و خطرهای آن می اندیشد و از آن واهمه دارد. همه این واهمه ها ، چه زن از آن آگاه باشد و چه نباشد ، قابل ملاحظه و شایسته توجه است.
این وظیفه شوهر است که وجود این هراس فطری زن را دریابد و همواره آن را به یاد داشته باشد.بهترین فرصت برای جلب اطمینان زن همین دوره کوتاه است.

معروف است که زفاف را نباید با جبر آغاز کرد ، ما می گوییم در کار پاره شدن پرده دوشیزگی نه تنها جبر نباید در کار باشد بلکه این عمل باید دنباله و نتیجه نوازشی صبورانه و معاشقه ای جانانه باشد و شوهر باید عروس را به تدریج متمایل و راغب به عمل نماید نه آن که با شتابکاری و به کار بردن زور ، تنها حس شهوت خویش را فرو نشاند. در این صورت تنها جسم زن را تصرف کرده و از تصرف روح او ناتوان مانده است. بنابراین شوهر در شب زفاف باید تمام تمهیدات لازم را به کار گیرد و در نهایت ملایمت و ظرافت عمل کند و بداند که کوچکترین اشتباه ، چندان او را خسته و دل آزرده می کند که به آسانی التیام پذیر نخواهد بود و گاه تا پایان زندگی زناشویی آثار آن بر جای می ماند.

از نظر روانشناسی این دردهای روحی منجر به پیدایش هزاران نوع اختلالات فکری ، غم و اندوه مزمن می گردد که درمان آن بسیار مشکل خواهد بود زیرا اغلب منشا و علت اصلی آن ناشناخته می ماند.

در واقع علت سرد مزاجی بسیاری از زنانی که لذت جنسی نمی برند آن است که در شب زفاف ناگواری دیده و رنج و تب روحی کشیده اند و این تالمات در ضمیر پنهان آنها مانده و اختلالات جسمی و روانی بعدی را با خود آورده است.

بسیاری از امراض دیگر چون پریشان خیالی و بیماریهای عصبی غالبا در اثر همین رویدادهای به ظاهر کوچک شب زفاف ایجاد می شود و گاهی این عوارض روحی به قدری پیچیده و شدید می شود که روان پزشک باید مدتها وقت صرف کند تا پس از جلب اعتماد و اطمینان بیمار ، شاید موفق به کشف ریشه اصلی اختلال گردد. این است که باز تکرار می کنیم در نوازش و مهربانی و رعایت حال تازه عروس به ویژه در شب رفاف به هیچ نباید کوتاهی کرد.

هیچ دختری فطرتا مرد را مختار نخواهد دانست تا هر چه می خواهد بکند و اگر حجب و حیای عروس یا هر علت ناشناخته دیگر مانع از آن است که به میل تسلیم شود بهتر است یک شب یا حتی شبهای متعدد ، زفاف را به عقب انداخت تا عروس به تماس جسمانی خو بگیرد و با آرامش خاطر مشتاق و راغب به ارتباط جنسی شود.

عمر انسان آن قدر کوتاه نیست که چنین شتابکاری لازم باشد و به خصوص در این دوره ، صبر و متانت و حوصله به پیروزی و کامروایی خواهد انجامید.

در اینجا باید یادآور شویم اگر داماد به دلیل ضعف نفس و سستی در رفتار ، بخواهد به هر نحو عمل را انجام دهد به نتیجه نمی رسد و لازم است اصرار در این باره خیلی ملایم و صبورانه باشد.

اصولا زن وقتی هم حاضر و راغب به تسلیم است طبیعتا می خواهد بر او ظفر یابند ولی بین فتح عاشقانه و استیلای وحشیانه تفاوت بسیار است و مرد باید با فراست دریابد که هنگام دخول فرا رسیده است.

به طور کلی در هفته های اول ازدواج برای نزدیکی نباید پافشاری کرد جز آن که عروس خود ابراز تمایل کند.شوهر اگر عیبی در بدن زن مشاهده کرد ، هرگز نباید آن را آشکار کند یا اظهار تعجب کند مبادا زن اندوهگین شود و آن را مایه حقارت پندارد.